نگاه به بیماران پارانویا، انگلیسی، انتشارات شیکاگو ۱۹۹۸، دکتر حمید رضا تهرانی
کریپلین با استفاده از این ریشه لغوی این بیماری، نامی جهت تشخیص افکار توهمی به وجود آورد. بنا به تعریف او هرگونه افکار توهمی، بدون احساسات خودآزارانه، در این دسته می‌گنجند.
You don’t Feel you’re paranoid in any respect simply because you come to feel absolutely sure it’s accurate. Given that the old saying goes, “It isn’t paranoia when they’re seriously out to have you.”
معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی علایم این بیماری بروز می کنند.
پزشکان معمولا با ارزیابی ظاهر بثورات و تاول‌ها بر روی بدن، آن‌ها را از طریق یک امتحان فیزیکی تشخیص می‌دهند. در برخی موارد، آن‌ها ممکن است نمونه بافتی را از مایع تاول‌ها جمع‌آوری کنند و آن را به آزمایشگاه بفرستند تا بررسی کنند که وجود یا عدم وجود ویروس را بررسی کنند.
سر و کار داشتن با افراد پارانویید بسیار مشکل است زیرا بسیار زودرنج هستند و رفتارشان معمولاً خصمانه‌است و از نظر احساسی زونا بسیار بسته و نسبت به هر فعالیتی بی میل هستند.
تریتا اولین پزشک و جراح ایرانی و یکی از نوابغ علم پزشکی جهان است.
افرادی که نباید واکسن زونا را بدون مشورت با پزشک تزریق کنند شامل کسانی هستند که:
این ناراحتی به طور معمول چند روز قبل از ایجاد جوش‌های مرئی ایجاد میشود و در موارد نادر، این جوش‌های مرئی در بیماری زونا ظاهر نمی‌شوند (وضعیتی به نام تبخال زوستر سینوس).
برای کودکان: واکسن آبله‌مرغان: کارشناسان واکسیناسیون معمول با واکسن واریسلا (واکسن آبله‌مرغان) را در طول دوران کودکی توصیه می‌کنند. با تزریق دو دوز واکسن، حداقل ۹۰درصد شانس جلوگیری از آبله‌مرغان وجود دارد.
آشنایی با بیماری مننژیت؛ اژدهای هفت سر بیماری‌های عفونی
[۲] افراد پارانوئید معمولاً فکر می‌کنند که دیگران برای آزار و اذیت آن‌ها می‌کوشند یا فکر می‌کنند که دیگران به دنبال توطئه علیه آن‌ها هستند.
به منظور تشخیص پارانوئید، روانشناس علائم و سابقه پزشکی فرد را به دقت بررسی می‌کند. همچنین روانشناس یک معاینه فیزیکی برای بررسی سایر شرایط پزشکی انجام می‌دهند.
بسیاری از حکام مستبد، به پارانویا مبتلا بوده‌اند. برای مثال استالین نمونه بارزی از شخص پارانویا بوده‌است. با اینکه استالین دائماً دچار توهم توطئه علیه خودش بود، این مورد می‌تواند سؤال خوبی را به وجود بیاورد. استالین، در واقع دشمنان زیاد داشت اما در عین حال دچار توهم توطئه هم بود و فکر می‌کرد اطرافیانش دائماً مشغول دسیسه چینی علیه او هستند.